نقدی بر پروتکل گرونینگن در حمایت از اتانازی نوزادان معلول از منظر اخلاقی

امروزه علی رغم پیشرفت های علمی ای که در زمینه مراقبت از نوزادان در دنیا رخ داده است هنوز بسیاری از نوزادان به علت مواجهه با موقعیت های بحرانی پزشکی از وضعیت بسیار نامساعدی جهت ادامه حیات رنج می برند. برخی از مراقبین بهداشتی و حتی والدین این نوزادان معتقدند که خاتمه دادن به رنج پایان ناپذیر آن ها بهترین کمک به آنان می باشد. مطابق مدارک معتبری که وجود دارند فی الحال پزشکانی برای انجام اتانازی فعال داوطلبانه، در کشورهایی مانند هلند، آمریکا، انگلیس و استرالیا تربیت می شوند و همچنین برخی از متخصصان نوزادان به راحتی پذیرفته اند که به منظور کمک به بشریت اقدام به اتانازی غیرداوطلبانه در نوزادان الزامی است. در عصر حاضر در حالی که کلیه ادیان الهی مخالفت خود را به وضوح با اتانازی بیان کرده اند، این سؤال مطرح است که چگونه انسان های مدعی اخلاق و حقوق بشر از قانونی ساختن سقط جنین در چند دهه گذشته تا اتانازی نوزادان و کودکان معلول سقوط کرده اند و با تصویب پروتکل گرونینگن در دفاع از اتانازی نوزادان می کوشند. این مقاله مروری با تکیه بر کتب و مقالات معتبر دنیا به نقد و بررسی این پروتکل می پردازد.